AHMED ARİF HAYATI, EDEBİ KİŞİLİĞİ VE ESERLERİ
SANATÇILAR > SANATÇILAR
AHMED ARİF: (Ahmet Hamdi Önal) (1927-1991)
*Cumhuriyet edebiyatı şairi, memur, gazeteci.
*Diyarbakır’da doğmuştur.
*İlkokulu Siverek’te, ortaokulu Urfa’da, liseyi de yatılı kaldığı Afyon lisesinde bitirmiştir.
*1947 yılında Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü’ne yazılmış; 1948’de, Merkez Bankası’nda memuriyete başlamıştır.
*Hem okuyup hem çalışmıştır.
*Üniversite eğitimi sırasında iki kere tutuklanır.
*Memurluktan ayrılıp birçok işe girip çıkmış; okulunu tamamlayamamıştır.
*Öncü ve Halkçı gibi gazetelerde düzeltmenlik, teknik sekreterlik ve gazetecilik yapar.
*1968 yılında ilk ve tek kitabı “Hasretinden Prangalar Eskittim”i çıkartmıştır.
*Hasretinden Prangalar Eskittim, Türkiye’de en çok basılan ve okunan kitaplar arasına girmiştir.
*1977’de gazetecilikten emekli olmuştur.
*Ankara’daki evine çekilir. Yarı münzevi bir hayat yaşar.
*1991’de Ankara’da yaşama veda eder.
*Şiir sanatına lise yıllarında Afyon’da başlamıştır.
*Faruk Nafiz, Nâzım Hikmet, Orhan Veli ve Cemal Süreya gibi sanatçıların hayranıdır.
*Halktan ve halk şiiri geleneğinden beslenmiştir.
*Doğunun, efsane, destan, masal, türkü, ağıt gibi folklorik özelliklerinden ve halk unsurlarından faydalanır.
*Yaşadığı yöreyi şiire taşımıştır.
*İlk şiiri, Seçme Şiirler Demeti dergisinde 1940’ta yayımlanmıştır.
*Şiirde hep kaliteyi aramıştır.
*Türkçeyi en iyi kullanan şairlerdendir.
*Şiirinde ritmin önemli bir yeri vardır.
*Toplumcu gerçekçi şiirimizin ustalarındandır.
*Toplumcu şiirimizin ortak değerlerinin sentezcisidir.
*Ahmed Arif’in şiirine, umudun, inceliğin, korkusuzluğun şiiri denmiştir.
*Anadolu duyarlılığını dile getirmiştir.
*Ona göre övülecek yegâne şeyler, halkı ve sevdalısıdır.
*Çocukluğundan itibaren hep adaletin peşinde, ezilenlerin yanında olmuştur.
*Haksızlığa tahammül edemez.
*Şiirlerinde mertçe ve yüreklice bir hava sezilir.
*Lirik, epik şiiri ve koçaklama tarzını tercih etmiştir.
*Sevdanın ve kavganın şairidir.
*Kendine has lirizmi ve hayal gücü eserlerine yansır. Şiirde özgünlüğe ulaşmıştır.
*Şiirlerinde kardeşliğe vurgu yapmış; yoksullukları dile getirmiştir.
*Şiirlerinin bir kısmını arkadaşlarına dağıttığından, bir kısmına da polis el koyduğundan, tek şiir kitabı çıkarmakla yetinmiştir.
*Şiirlerinin çoğu bestelenmiştir.
*Kendi sesinden şiir kaseti de mevcuttur.
AHMED ARİF’İN ESERLERİ:
Şiir: Hasretinden Prangalar Eskittim, Yurdum Benim Şahdamarım (ölümünden sonra)
Mektup: Cemal Süreya’ya Mektuplar (ölümünden sonra)
Bazı meşhur şiirleri: Akşam Erken İner Mahpushaneye, Anadolu, Ay Karanlık, Bu Zindan Bu Kırgın Bu Can Pazarı, Diyarbekir Kalesinden notlar ve Adiloş Bebenin Ninnisi, İçerde, Kara, Karanfil Sokağı, Leylim Leylim, Merhaba, Otuz Üç Kurşun, Sevdan Beni, Suskun, Unutamadığım, Uy Havar!, Vay Kurban
