MESNEVİ NEDİR? ÖZELLİKLERİ NELERDİR?
EDEBİYAT > ŞİİR (COŞKU VE HEYECANI DİLE GETİREN METİNLER) > NAZIM BİÇİMLERİ-TÜRLERİ > DİVAN NAZIM BİÇİMLERİ
MESNEVİ:
*Divan edebiyatı (klasik edebiyat) nazım biçimidir.
*Divan şiirinde, her beytinin dizeleri kendi arasında uyaklı, aruzun genellikle kısa kalıplarıyla yazılan nazım biçimine ve bu biçimde yazılmış yapıtlara mesnevi denir.
*Diğer nazım şekillerindeki kafiye bulma zorluğu, şairleri uzun metinlerde bu şekli kullanmaya teşvik etmiştir.
*Yazımı kolay olduğu için uzun hikâyeler mesnevi şeklinde yazılmıştır.
*Mesnevilerde savaş, aşk, tarihi olaylar, din ve tasavvuf, şehrin güzellikleri, mizah anlatılır.
*Mesnevilerde olay masal havasında anlatılır.
*Mesneviler divan edebiyatında, günümüzdeki roman ve hikâyenin yerini tutuyordu.
*Masala ve destana yaklaşan özellikleri de vardır.
*Beyit sayısı sınırsızdır.
*Her beyit kendi arasında kafiyelidir. (aa, bb, cc, dd...)
*Aruzun kısa kalıpları ile yazılır.
*Mesnevilerde konu birliği esastır. Beyitler arasında konu birliği vardır.
*İran edebiyatında ortaya çıkmıştır.
*Türk ve İslam edebiyatında yaygın olarak kullanılmıştır.
*Türk Edebiyatında bilinen ilk mesnevi Kutadgu Bilig’dir.
*Halk hikâyelerinden farkları; sadece şiir şeklinde yazılması ve söyleyeninin belli olmasıdır.
*Beş mesnevinin bir araya gelmesiyle “hamse” oluşur.
*Bir mesnevide genellikle şu bölümler bulunur:
Besmele
Dibâce: Mesnevinin önsözüdür. Manzum veya mensur olabilir.
Tevhid: Allah'ın birliği ve bütünlüğü anlatılır.
Münacaat: Allah'a yalvarış ve yakarışlarda bulunulur.
Naat: Hz. Muhammed övülür.
Miraciye: Miraç olayı anlatılır.
Medh-i Çihar-yâr-i Güzîn: Genellikle dört halife övülür. Dört halife dışında devrin büyükleri de övülebilir.
Medhiye: Yapıtın sunulacağı kişiye övgüler bulunur.
Sebeb-i Telif: Mesnevinin yazılış nedeni belirtilir.
Âğâz-ı Dâstan: Mesnevinin asıl konusunun bulunduğu bölümdür.
Hatime: Mesnevinin bittiğini belirten bölümdür.
*Mesneviler konularına göre şöyle sınıflandırılabilir:
-Destanlar, savaş ve kahramanlık konularını işleyen mesneviler: İskendername (Ahmedi), Şehname (Firdevsi)
-Aşk: Vamık u Azra, Hüsrev ü Şirin (Şeyhi), Leyla ve Mecnun (Fuzuli), Cemşid ü Hurşid (Ahmedi)
-Dini ve tasavvufi konulu mesneviler: Vesiletü'n-Necat / Mevlid (Süleyman Çelebi), Hüsn ü Aşk (Şeyh Galib), Garipname (Âşık Paşa)
-Ahlaki konulu didaktik mesneviler: Hayriyye, Hayrabad (Nabi), Kutadgu Bilig (Yusuf Has Hacib), Risaletü’n Nushiye (Yunus Emre)
-Şehirleri anlatan mesneviler: Şehrengiz-i Bursa (Lamiî), Hubanname (Enderunlu Fazıl)
-Eğlence ve düğünleri anlatan mesneviler: Surname (Vehbi)
-Mizahi ya da eleştirel mesneviler: Harname (Şeyhi)
*Mesnevileriyle tanınan sanatçılar ve eserleri:
(Yusuf Has Hacip – Kutadgu Bilig), (Mevlana – Mesnevi), (Fuzuli - Leyla ve Mecnun, Beng ü Bade), (Şeyh Galip - Hüsn ü Aşk), (Şeyhi – Harname, Hüsrev ü Şirin),
(Ahmedi – Cemşid ü Hurşid, İskendername), (Süleyman Çelebi – Vesilet’ün Necat),
(Âşık Paşa – Garipname), (Nabi – Hayrabat, Hayriyye, Surname), (Yunus Emre - Risaletü’n Nushiye), (Gülşehri – Mantıku’t Tayr), (Şeyyad Hamza – Yusuf u Züleyha),
Baki, Nefi, Nedim…
Mesnevi Örneği:
Duyup ol berk-i sâmân ya'nî
Leylî Gazabnâk eylemiş Kays'a tecellî
Demiş etdünse feryadı ferâmûş
Gerekmez bana artık gûş u mengûş (Şeyh Galib)
HAMSE:
*Şairin beş mesnevisinin bir araya gelmesi ile oluşan yapıttır.
*Hamse şairlerine “hamsenüvis” de denmektedir.
*Hamse kelimesinin edebiyatta beş mesneviden oluşan eserler birliği anlamında bir terim haline gelmesi Genceli Nizami ile ortaya çıkmıştır.
*İslam Edebiyatının ilk hamse yazarı Nizami Gencevi (Genceli Nizami)’dir. (12. Yüzyıl)
*Nizami Gencevi‘nin hamsesini oluşturan mesneviler şunlardır:
Mahzenül Esrar, Hüsrev ü Şirin, Leyla ile Mecnun, İskendername, Heft Peyker
*Nizami’nin hamsesini oluşturan bu mesnevilerin her biri hem Türk hem de İranlı, Arap ve Urdu dilinin şairleri tarafından çeşitli yüzyıllarda defalarca yazılmıştır.
*Türk edebiyatında ilk hamse sahibi şair Çağatay sahasından Ali Şir Nevai’dir. (15. Yüzyıl)
*Anadolu sahasında ise ilk hamse sahibi şairler Hamdullah Hamdi ve Behişti olmuştur. (15. Yy)
*Ayrıca Taşlıcalı Yahya ve Nevizade Atayi’nin hamseleri vardır.
*Hamse türüne düzyazının girişi 17. Yüzyılda olmuştur.
*Nergisi hamseye düzyazıyı sokan ilk yazardır.
*Hamse sahipleri büyük saygı görmüştür.
EDEBİYATA GİRİŞ
METİN TÜRLERİ
>DÜZYAZI TÜRLERİ
>SÖZLÜ ANLATIM TÜRLERİ
>TİYATRO
>GELENEKSEL TÜRK TİYATROSU
ŞİİR (COŞKU-HEYECAN DİLE GETİREN METİN)
>ŞİİRDE AHENK (SES VE RİTİM)
>SÖZ SANATLARI
- SÖZ SANATLARI
- MECAZ / MECAZ-I MÜRSEL / TEŞBİH
- İSTİARE / KİNAYE / TEŞHİS
- İNTAK / TARİZ / SEHL-İ MÜMTENİ
- TEZAT / TEVRİYE / MÜBALAĞA
- HÜSN-İ TALİL / TENASÜP / TECAHÜL-İ ARİF
- İSTİFHAM / TERDİT / TELMİH
- LEFF Ü NEŞR / TEDRİC / TEKRİR
- RÜCU / İRSAL-I MESEL / İHAM
- CİNAS / SECİ / İŞTİKAK
- AKİS / AKROSTİŞ / LEBDEĞMEZ
- ALİTERASYON / NİDA / KAT' (KESME)
- ANONİM HALK BİÇİMLERİ
- MANİ
- TÜRKÜ
- NİNNİ
- AĞIT
- AŞIK EDEBİYATI BİÇİMLERİ
- KOŞMA
- SEMAİ
- VARSAĞI
- DESTAN
- TEKKE (TASAVVUF)BİÇİMLERİ
- İLAHİ
- NEFES
- NUTUK
- DEVRİYE
- ŞATHİYE
- DEME