PASTORAL ŞİİR VE ÖZELLİKLERİ
EDEBİYAT > METİN TÜRLERİ > ŞİİR TÜRLERİ
PASTORAL ŞİİR:
*Doğa güzelliklerini, kır ve doğa sevgisini, orman, yayla, dağ, köy ve çoban yaşamını; bunlara karşı duyulan özlemleri anlatan şiir türüdür.
*Pastoral şiirlerin her türlü süsten, yapmacıktan, gösteriş ve söz oyunlarından uzak bir yapısı vardır. Bunlara bukolik şiir (çoban şiiri) de denir.
*Şair doğa karşısındaki duygularını anlatıyorsa "idil" (tek çoban)(monolog şeklinde); bir çobanla karşılıklı konuşuyormuş gibi anlatıyorsa "eglog" (birkaç çoban)(diyalog şeklinde) adını alır.
*Bu şiirin kurucusu eski Yunan edebiyatında Theokitos’tur.
*Vergilius da ilk pastoral şiir yazanlardandır.
*Türk edebiyatında ilk pastoral şiir Abdülhak Hamit’in yazdığı Sahra’dır.
*Ayrıca Bingöl Çobanları (Kemalettin Kamu), Çoban Çeşmesi (Faruk Nafiz Çamlıbel) bilinen pastoral şiirlerdir.
Pastoral Şiir Örneği:
ÇOBAN ÇEŞMESİ
Derinden derine ırmaklar ağlar,
Uzaktan uzağa çoban çeşmesi,
Ey suyun sesinden anlıyan bağlar,
Ne söyler şu dağa çoban çeşmesi.
"Göynünü Şirin'in aşkı sarınca
Yol almış hayatın ufuklarınca,
O hızla dağları Ferhat yarınca
Başlamış akmağa çoban çeşmesi..." (Faruk Nafiz ÇAMLIBEL)
EDEBİYATA GİRİŞ
METİN TÜRLERİ
>DÜZYAZI TÜRLERİ
>SÖZLÜ ANLATIM TÜRLERİ
>TİYATRO
>GELENEKSEL TÜRK TİYATROSU
ŞİİR (COŞKU-HEYECAN DİLE GETİREN METİN)
>ŞİİRDE AHENK (SES VE RİTİM)
>SÖZ SANATLARI
- SÖZ SANATLARI
- MECAZ / MECAZ-I MÜRSEL / TEŞBİH
- İSTİARE / KİNAYE / TEŞHİS
- İNTAK / TARİZ / SEHL-İ MÜMTENİ
- TEZAT / TEVRİYE / MÜBALAĞA
- HÜSN-İ TALİL / TENASÜP / TECAHÜL-İ ARİF
- İSTİFHAM / TERDİT / TELMİH
- LEFF Ü NEŞR / TEDRİC / TEKRİR
- RÜCU / İRSAL-I MESEL / İHAM
- CİNAS / SECİ / İŞTİKAK
- AKİS / AKROSTİŞ / LEBDEĞMEZ
- ALİTERASYON / NİDA / KAT' (KESME)
- ANONİM HALK BİÇİMLERİ
- MANİ
- TÜRKÜ
- NİNNİ
- AĞIT
- AŞIK EDEBİYATI BİÇİMLERİ
- KOŞMA
- SEMAİ
- VARSAĞI
- DESTAN
- TEKKE (TASAVVUF)BİÇİMLERİ
- İLAHİ
- NEFES
- NUTUK
- DEVRİYE
- ŞATHİYE
- DEME