SAGU NEDİR? ÖZELLİKLERİ NELERDİR?

EDEBİYAT > ŞİİR (COŞKU VE HEYECANI DİLE GETİREN METİNLER) > NAZIM BİÇİMLERİ-TÜRLERİ > İSLAMİYET ÖNCESİ (DESTAN DÖNEMİ) NAZIM BİÇİMLERİ

SAGU:

*İslamiyet öncesi (Destan Dönemi) Türk edebiyatı nazım türüdür.

*Sagular, sözlü edebiyat döneminin ürünlerindendir.

*Devlet büyüklerinin veya sevilen kahramanların ölümü üzerine duyulan acıyı dile getirmek için, “yuğ” denilen cenaze törenlerinde söylenen şiirlerdir.

*Koşuk gibi kopuz eşliğinde söylenir.

*Ölen kişinin yiğitliğini, yaptığı işleri, değerini anlatan, ölümünden doğan acıyı dile getiren saguların halk edebiyatındaki karşılığı “ağıt”, divan edebiyatındaki karşılığı “mersiye”dir.

*7′li hece ölçüsüyle söylenir.

*Nazım birimi dörtlüktür.

*Kafiye düzeni koşuktaki gibidir. (aaab, cccb, dddb)

*Sanat kaygısından uzaktır. Samimi bir dille söylenir.

*Mert ve yiğitçe bir söyleyişe sahiptirler.

*Elimizdeki en eski sagu örneği Saka Türklerinden Alp Er Tunga adına söylenmiştir.

*Divan-ı Lûgati't Türk'te yer alan “Alp Er Tunga sagusu”, bu türün önemli bir örneğidir. Bu sagunun tamamı on iki dörtlüktür.

Sagu Örneği;

Ödlek arığ kevredi

Yunçığ yavuz tovradı

Erdem yeme sevredi

Ajun beği çertilür (Alp Er Tunga Sagusu)